We wspólnocie
Wspólnota domowa jest dla każdego marianina pierwszym środowiskiem wzrostu i ewangelizacji. W naszej wspólnocie, która jest niezwykła pod względem wielości kultur i narodowości jakie żyją ze sobą w jednym domu, dokonuje się to poprzez wspólną modlitwę, rozmowy, pracę i rekreację.
Żyjąc wspólnie doświadczamy wiele radości ale też problemów, które pokonujemy dzięki łasce Bożej. Dzielimy się wiarą, umacniając się nawzajem i każdego dnia weryfikując wzajemnie nasze kroczenie śladami Chrystusa. Posiadamy też liczne zainteresowania i talenty które wykorzystujemy dla budowania mocniejszych więzi między nami.
Duchowość
Pan umacnia nas poprzez codzienne spotykanie się z Nim na modlitwie, zarówno wspólnotowej jak i osobistej. Każdego dnia uczestniczymy w Liturgii Godzin i celebracji Eucharystii. Modlimy się na różańcu, rozważamy Słowo Boże i czytamy literaturę duchową. Zgłębiamy również pisma naszego założyciela świętego ojca Stanisława Papczyńskiego oraz teksty z zakresu duchowości mariańskiej. W tym wszystkim towarzyszy nam Maryja Niepokalana, nasza patronka, która jest dla nas wzorem w relacji z Chrystusem.
Studia
Studia odbywamy na Wydziale Teologii Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego Jana Pawła II. Bracia przygotowujący się do święceń odbywają sześcioletni kurs filozofii i teologii zawierający elementy przygotowujące do praktycznej posługi sakramentalnej. Kandydaci na braci zakonnych odbywają część z tych zajęć, a pozostały czas wykorzystują na doskonalenie i naukę umiejętności przydatnych do posługi wewnątrz wspólnoty. Na zajęcia uczęszczamy do Metropolitalnego Seminarium Duchownego w Lublinie.
Czas seminarium to również czas dalszego rozeznawania swojego powołania. Bracia podejmują między innymi decyzję o złożeniu profesji wieczystej (a więc ślubów ubóstwa, posłuszeństwa i czystości oraz życia we wspólnocie na zawsze) w naszym Zgromadzeniu. Poza tym w ramach rozeznawania powołania kapłańskiego bracia przyjmują strój duchowny, czyli sutannę (obłóczyny) oraz posługi lektoratu (funkcja proklamowania Słowa Bożego podczas Mszy świętej) i akolitatu (funkcja usługiwania przy ołtarzu podczas Mszy świętej i możliwość udzielania Komunii świętej), a następnie podejmują decyzję o przyjęciu święceń diakonatu i prezbiteratu.
Posługa duszpasterska
Liczne wyjazdy na parafie gdzie posługują nasi współbracia oraz uczestnictwo
w różnych konferencjach, rekolekcjach czy pielgrzymkach pomagają nam poznać środowiska naszej przyszłej pracy, problemy otaczających nas ludzi i różne formy głoszenia Ewangelii pośród nich. Dają też możliwość prawdziwej służby tym czego doświadczamy żyjąc we wspólnocie zakonnej i uczymy się podczas studiów.
Wspólnota domowa jest dla każdego marianina pierwszym środowiskiem wzrostu i ewangelizacji. W naszej wspólnocie, która jest niezwykła pod względem wielości kultur i narodowości jakie żyją ze sobą w jednym domu, dokonuje się to poprzez wspólną modlitwę, rozmowy, pracę i rekreację.
Żyjąc wspólnie doświadczamy wiele radości ale też problemów, które pokonujemy dzięki łasce Bożej. Dzielimy się wiarą, umacniając się nawzajem i każdego dnia weryfikując wzajemnie nasze kroczenie śladami Chrystusa. Posiadamy też liczne zainteresowania i talenty które wykorzystujemy dla budowania mocniejszych więzi między nami.
Duchowość
Pan umacnia nas poprzez codzienne spotykanie się z Nim na modlitwie, zarówno wspólnotowej jak i osobistej. Każdego dnia uczestniczymy w Liturgii Godzin i celebracji Eucharystii. Modlimy się na różańcu, rozważamy Słowo Boże i czytamy literaturę duchową. Zgłębiamy również pisma naszego założyciela świętego ojca Stanisława Papczyńskiego oraz teksty z zakresu duchowości mariańskiej. W tym wszystkim towarzyszy nam Maryja Niepokalana, nasza patronka, która jest dla nas wzorem w relacji z Chrystusem.
Studia
Studia odbywamy na Wydziale Teologii Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego Jana Pawła II. Bracia przygotowujący się do święceń odbywają sześcioletni kurs filozofii i teologii zawierający elementy przygotowujące do praktycznej posługi sakramentalnej. Kandydaci na braci zakonnych odbywają część z tych zajęć, a pozostały czas wykorzystują na doskonalenie i naukę umiejętności przydatnych do posługi wewnątrz wspólnoty. Na zajęcia uczęszczamy do Metropolitalnego Seminarium Duchownego w Lublinie.
Czas seminarium to również czas dalszego rozeznawania swojego powołania. Bracia podejmują między innymi decyzję o złożeniu profesji wieczystej (a więc ślubów ubóstwa, posłuszeństwa i czystości oraz życia we wspólnocie na zawsze) w naszym Zgromadzeniu. Poza tym w ramach rozeznawania powołania kapłańskiego bracia przyjmują strój duchowny, czyli sutannę (obłóczyny) oraz posługi lektoratu (funkcja proklamowania Słowa Bożego podczas Mszy świętej) i akolitatu (funkcja usługiwania przy ołtarzu podczas Mszy świętej i możliwość udzielania Komunii świętej), a następnie podejmują decyzję o przyjęciu święceń diakonatu i prezbiteratu.
Posługa duszpasterska
Liczne wyjazdy na parafie gdzie posługują nasi współbracia oraz uczestnictwo
w różnych konferencjach, rekolekcjach czy pielgrzymkach pomagają nam poznać środowiska naszej przyszłej pracy, problemy otaczających nas ludzi i różne formy głoszenia Ewangelii pośród nich. Dają też możliwość prawdziwej służby tym czego doświadczamy żyjąc we wspólnocie zakonnej i uczymy się podczas studiów.
Rozeznawanie powołania i wstąpienie
Rozeznaj swe powołanie!
Ogromną w tym pomocą jest troska o swe życie duchowe. Nic tak nie pomaga jak formacja wiary oparta na modlitwie, słuchaniu Słowa Bożego, regularnym życiu sakramentalnym, korzystaniu z posługi spowiednika i kierownika duchowego. Z naszej strony oferujemy pomoc w postaci dni skupienia, rekolekcji o rozeznawaniu powołania i możliwości indywidualnego spotkania. Jeśli jej potrzebujesz, to napisz na adres duszpasterz@marianie.pl.
Chce wstąpić do marianów!
Jeśli masz pragnienie wstąpienia do nas i nabierasz pewności, że Pan Bóg zaprasza Ciebie do Zgromadzenia Księży Marianów, trzeba będzie spełnić kilka formalności. Wszystkie informacje na ten temat znajdziesz na stronie Duszpasterstwa Powołań.
Możesz też napisać na adres duszpasterz@marianie.pl lub zadzwonić pod numer telefonu 501 650 750.
Ogromną w tym pomocą jest troska o swe życie duchowe. Nic tak nie pomaga jak formacja wiary oparta na modlitwie, słuchaniu Słowa Bożego, regularnym życiu sakramentalnym, korzystaniu z posługi spowiednika i kierownika duchowego. Z naszej strony oferujemy pomoc w postaci dni skupienia, rekolekcji o rozeznawaniu powołania i możliwości indywidualnego spotkania. Jeśli jej potrzebujesz, to napisz na adres duszpasterz@marianie.pl.
Chce wstąpić do marianów!
Jeśli masz pragnienie wstąpienia do nas i nabierasz pewności, że Pan Bóg zaprasza Ciebie do Zgromadzenia Księży Marianów, trzeba będzie spełnić kilka formalności. Wszystkie informacje na ten temat znajdziesz na stronie Duszpasterstwa Powołań.
Możesz też napisać na adres duszpasterz@marianie.pl lub zadzwonić pod numer telefonu 501 650 750.
Postulat
Po przyjęciu do Zgromadzenia kandydat odbywa przygotowawczy etap formacji nazywany POSTULATEM, który trwa około roku w domu seminaryjnym w Lublinie. Odbywają go razem zarówno kandydaci na księży, jak i braci. Okres ten ma na celu umożliwienie kandydatowi i Zgromadzeniu wzajemnego poznania się, zapoznania kandydata z naszym stylem życia oraz uświadomienie mu, jak poważne zobowiązanie bierze na siebie, wstępując do nowicjatu.
W trakcie postulatu kandydat do Zgromadzenia kontynuuje proces formacji ludzkiej i chrześcijańskiej, przygląda się życiu zakonników oraz stopniowo pozostawia życie „w świecie”. Nie brakuje również elementów jednoczących postulantów, takich jak: modlitwa, rekreacja, wspólna praca, etc.
W czasie postulatu przewidziane są wyjazdy do domu rodzinnego, np. na święta Bożego Narodzenia. Decyzja należy do księdza moderatora, pod okiem którego kandydaci odbywają postulat. Za zgodą księdza moderatora bracia postulanci mogą korzystać ze środków społecznego przekazu (prasa, telewizja, internet).
Po ukończeniu postulatu bracia składają podania o dopuszczenie do nowicjatu.
W trakcie postulatu kandydat do Zgromadzenia kontynuuje proces formacji ludzkiej i chrześcijańskiej, przygląda się życiu zakonników oraz stopniowo pozostawia życie „w świecie”. Nie brakuje również elementów jednoczących postulantów, takich jak: modlitwa, rekreacja, wspólna praca, etc.
W czasie postulatu przewidziane są wyjazdy do domu rodzinnego, np. na święta Bożego Narodzenia. Decyzja należy do księdza moderatora, pod okiem którego kandydaci odbywają postulat. Za zgodą księdza moderatora bracia postulanci mogą korzystać ze środków społecznego przekazu (prasa, telewizja, internet).
Po ukończeniu postulatu bracia składają podania o dopuszczenie do nowicjatu.
Nowicjat
NOWICJAT przygotowuje do złożenia pierwszej profesji zakonnej. Rozpoczyna się 7 września wieczorem i trwa cały rok do złożenia pierwszych ślubów w dniu Święta Narodzenia Najświętszej Maryi Panny 8 września. Jest etapem, na którym kandydat rozpoczyna życie zakonne w naszym Zgromadzeniu. Okres ten pomaga mu głębiej przeanalizować swe powołanie i decyzję służenia Chrystusowi i Kościołowi, zgodnie z duchem Ojców Założyciela i Odnowiciela oraz stwarza mu możliwość bliższego i głębszego poznania stylu życia, jaki jest właściwy duchowi i charakterowi naszego Zgromadzenia.
W czasie nowicjatu, pod okiem prowadzącego go mistrza, nowicjusz otrzymuje możliwość głębszego i osobistego poznania Jezusa Chrystusa oraz podjęcia radykalnego zobowiązania do podążania za Chrystusem w powołaniu mariańskim. Ponieważ nowicjat jest z założenia czasem intensywnej modlitwy, refleksji i odosobnienia, odbywa się w spokojnym otoczeniu, które sprzyja samotności, przemyśleniom i modlitwie. Nowicjusze zatem mają ograniczoną możliwość korzystania ze środków społecznego przekazu (prasa, telewizja, internet) oraz nie opuszczają domu nowicjackiego poza bardzo ważnymi powodami.
Czas nowicjatu kończy się złożeniem ślubów czystości, ubóstwa i posłuszeństwa na jeden rok.
W czasie nowicjatu, pod okiem prowadzącego go mistrza, nowicjusz otrzymuje możliwość głębszego i osobistego poznania Jezusa Chrystusa oraz podjęcia radykalnego zobowiązania do podążania za Chrystusem w powołaniu mariańskim. Ponieważ nowicjat jest z założenia czasem intensywnej modlitwy, refleksji i odosobnienia, odbywa się w spokojnym otoczeniu, które sprzyja samotności, przemyśleniom i modlitwie. Nowicjusze zatem mają ograniczoną możliwość korzystania ze środków społecznego przekazu (prasa, telewizja, internet) oraz nie opuszczają domu nowicjackiego poza bardzo ważnymi powodami.
Czas nowicjatu kończy się złożeniem ślubów czystości, ubóstwa i posłuszeństwa na jeden rok.
Seminarium
To tutaj bracia, którzy złożyli swe pierwsze śluby i chcą zostać księżmi kontynuują swą formację. Ten czas ma przygotować ich do złożenia ślubów wieczystych w Zgromadzeniu i do przyjęcia święceń prezbiteratu. Dzieje się to przez formację seminaryjną i podjęcie studiów, które trwają łącznie 6 lat: 2 lata studiów filozoficznych i 4 lata studiów teologicznych. Podczas studiów przyjmuje się kolejno następujące posługi:
- Lektorat (połączony z obłóczynami, czyli przyjęcie stroju duchownego jakim jest sutanna) – na trzecim roku,
- Akolitat – na czwartym roku studiów,
- Święcenia diakonatu – na piątym roku studiów,
- Święcenia prezbiteriatu – po szóstym roku studiów, uzyskaniu tytułu magistra i ewentualnej praktyce duszpasterskiej.
Ukończenie formacji podstawowej, czyli złożenie ślubów wieczystych i przyjęcie święceń, nie oznacza całkowitego zamknięcia procesu formacji zakonnej. Zakonnik dba o swój rozwój przez całe życie. Umożliwiają mu to: rekolekcje, kierownictwo duchowe, życie we wspólnocie oraz czynne zaangażowanie w życie Kościoła.
- Lektorat (połączony z obłóczynami, czyli przyjęcie stroju duchownego jakim jest sutanna) – na trzecim roku,
- Akolitat – na czwartym roku studiów,
- Święcenia diakonatu – na piątym roku studiów,
- Święcenia prezbiteriatu – po szóstym roku studiów, uzyskaniu tytułu magistra i ewentualnej praktyce duszpasterskiej.
Ukończenie formacji podstawowej, czyli złożenie ślubów wieczystych i przyjęcie święceń, nie oznacza całkowitego zamknięcia procesu formacji zakonnej. Zakonnik dba o swój rozwój przez całe życie. Umożliwiają mu to: rekolekcje, kierownictwo duchowe, życie we wspólnocie oraz czynne zaangażowanie w życie Kościoła.
Juniorat
Kandydaci na braci zakonnych, po złożeniu pierwszych ślubów zakonnych, rozpoczynają kolejny etap formacji zwany junioratem. Etap ten zmierza do złożenia ślubów wieczystych i związania się ze Zgromadzeniem na zawsze. W tym czasie bracia pełnią określone posługi w domu zakonnym. Juniorat odbywa się w Lublinie.
Liczba braci zakonnych w Zgromadzeniu, którzy nie są księżmi i są zaproszeni by uczestniczyć w apostolstwie wynosi dziś ok. 40. Pierwszym zadaniem brata jest wzrastanie w świętości, wierne naśladowanie Chrystusa i całkowite ofiarowywanie Bogu swego życia, by pełnić Jego wolę. Bracia składają, jak wszyscy marianie, śluby ubóstwa, czystości i posłuszeństwa oraz są oni pełnoprawnymi członkami wspólnoty zakonnej. Bracia zakonni uczestniczą także w misji Zgromadzenia: podobnie jak księża, pracują apostolsko i mają wiele możliwości, by realizować swe powołanie.
Czym zajmuje się brat zakonny? Wszystko zależy od dobrej woli każdego brata, od osobistych zdolności, wykształcenia oraz od rozeznania i decyzji przełożonych. Bracia zakonni w Zgromadzeniu Marianów mogą nosić sutannę, aczkolwiek nie jest ona obowiązkowa.
Liczba braci zakonnych w Zgromadzeniu, którzy nie są księżmi i są zaproszeni by uczestniczyć w apostolstwie wynosi dziś ok. 40. Pierwszym zadaniem brata jest wzrastanie w świętości, wierne naśladowanie Chrystusa i całkowite ofiarowywanie Bogu swego życia, by pełnić Jego wolę. Bracia składają, jak wszyscy marianie, śluby ubóstwa, czystości i posłuszeństwa oraz są oni pełnoprawnymi członkami wspólnoty zakonnej. Bracia zakonni uczestniczą także w misji Zgromadzenia: podobnie jak księża, pracują apostolsko i mają wiele możliwości, by realizować swe powołanie.
Czym zajmuje się brat zakonny? Wszystko zależy od dobrej woli każdego brata, od osobistych zdolności, wykształcenia oraz od rozeznania i decyzji przełożonych. Bracia zakonni w Zgromadzeniu Marianów mogą nosić sutannę, aczkolwiek nie jest ona obowiązkowa.